f. «kasa yalayan» m. yaltaq
ə. kasıb, yoxsul
ə. 1) müştərisi olmayan, işə getməyən; 2) kasad vəziyyətində olan (bazar haqqında); 3) kafi olmayan, qeyri-kafi; 4) m
ə. zərif yarpaqları və mavi gülləri olan dərman bitkisi
f. əskiklik, nöqsan
f. əskilmə, azalma, nöqsanı olma
f. bax kaşki
f. kəşf edən, açan, meydana çıxaran. Kaşifi-əsrar sirləri kəşf edən, sirləri açan
ə. əmmamə növü
ə. qəm dağıdan, kədər dağıdan
ə. sirləri açan
f. arzu bildirən bağlayıcı
ə. 1) yazı işləri ilə məşğul olan adam; mirzə; 2) bəzi təşkilatların seçkili rəhbəri
ə. və f. gözəl surətdə yazılmış, yaxşı qələmə alınmış
ə. qadın katib
ə. sirr saxlayan
KATİMÜL’ƏSRAR ə. sirləri qoruyub saxlayan, heç kəsə sirr verməyən
ə. yağıntı, yağmur
f. 1) axtarma, arama, tədqiqat; 2) qazıntı
ə. 1) yalançı, yalan danışan; 2) yalan, doğru olmayan; 3) fırıldaq(çı)
ə. və f. yalançı kimi, fırıldaqçı şəklində
ə. qəzəbini udan, hirsinin qarşısını ala bilən
ə. 1) vəziyyət, ab-hava, məzac; 2) bax keyf
f. xristian din xadimi
f. monastır
KEY1 f. haçan? nə vaxt? KEY2 f. «ki ey» birləşməsinin əsasən şeirdə işlədilən qısaldılmış forması; ey (nida)
ə. 1) sağlamlıq, səhhət; 2) xoşla(n)ma, həzz; 3) ürəyiaçıqlıq; 4) şadlıq, sevinc; 5) nəşə, az sərxoşluq; 6) arzu, həvəs, istək
KEYFƏMAYƏŞA’ ə. istədiyi kimi, kefinə görə; özbaşına
f. 1) cəza; 2) cinayət; 3) cinayət məcəlləsi
ə. 1) keyfi istədiyi kimi; 2) ixtiyari, iradi; 3) keyfiyyətli
ə. 1) necəlik, yaxşılıq və ya psilik; 2) iş, macəra, əhvalat; 3) işin, hadisənin gedişi
f. dünya, aləm, kainat
KEYL(Ə) ə. dənəvər şeyləri ölçmək üçün qab; dağar
f. 1) Zühəl (planet); 2) m. yüksəklik
KEYVANİ, KEYVƏNİ f. 1) həyat yoldaşı; arvad, qadın, zövcə; 2) qulluqçu qadın
ə. qızmar şeylə bədənə nişan vurma, damğa vurma
KƏ’B ə. 1) topuq sümüyü, ayağın topuq bəndi; 2) topuqda olan aşıq, aşıq sümüyü; 3) bax kə’bəteyn (2-ci mənada); 4) riyaziyyatda: kub
ə. 1) kabab; 2) qovrulmuş, qızardılmış
ə. və f. əsasən kabab bişirilib satılan iaşə müəssisəsi
ə. bax kəpazə
ə. «kəbirə» c. böyüklər
KƏ’BƏ ə. 1) riyaziyyatda: kub; 2) Məkkədə: müsəlmanların əsas ibadətgahı; 3) m. mərkəz
ə. 1) qaraciyər; 2) m. orta, mərkəz
ə. qaraciyərə aid olan
KƏ’BƏTEYN ə. 1) Kəbə və Qüdsdəki Əqsa məscidinin birgə adı; 2) zər(lər) (nərd oyununda); 3) m. mərkəz
f. 1) nikah; 2) başlıq, südpulu; cehiz
f. qanuni, kəbinli (ər və ya arvad)
KƏBİR(Ə)1 ə. 1) böyük; 2) yaşlı, qoca; 3) m. mühüm, ciddi