ə. 1) qatışığı olmayan; təmiz; 2) fırıldaq və s. bilməyən; təmiz (adam haqqında)
ə. və f. bax safdil
ə. və f. ürəyitəmiz; saf ürəkli
ə. və f. saf ürəklə
ə. 1) saflıq, təmizlik; 2) m. ürəyi təmizlik; safürəklilik
ə. alçaq, aşağıda olan
SAFİYYƏ(T) ə. saflıq, təmizlik
ə. zatı pak, əsası təmiz olan
ə. vicdanı təmiz
SAĞƏR1 ə. 1) qulağı eşitməyən; kar; 2) içi görünməyən; qapalı; 3) az səs çıxaran; səssiz. SAĞƏR2 ə. qədəh, piyalə
ə. bax sahət
ə. və f. olduğu yerin yaraşığı, sahəni şənləndirən
ə. açıq yer; meydan
ə. 1) yiyə; 2) dost, yoldaş, tərəfdar. Sahibi-aləm «dünyanın sahibi» peyğəmbər; sahibi-iman «iman sahibi» dindar; sahibi-hünər bax sahibhünər; Sahibi-
ə. bax sahibdil
ə. gözəllik sahibi; camallı, hüsncamallı, gözəl
ə. və f. bəsirət sahibi, uzaqgörən; düşüncəli, anlaqlı
SAHİBE’TİBAR ə. etibar sahibi; etibarlı, mötəbər
ə. ədalət sahibi; ədalətli
ə. yas sahibi; yaslı, hüzürlü
ə. və f. hünər sahibi; hünərli
ə. ad sahibi; tanınmış, məşhur
ə. ağıl sahibi; kamallı, ağıllı
ə. kəşf edən; tapan, müəllif
ə. Qur’an, İncil və Tövrat kimi dini kitablardan birinə qail olan dindar
ə. 1) Zöhrə və Müştəri eyni bürcdə bir-birinə yaxınlaşdığı zaman doğulan xoşbəxt; 2) keçmişdə Şərqdə böyük hökmdarlara verilən ad // epitet
SAHİBLİVA’ ə. «bayraq sahibi» m. başçı, qoşun başçısı
ə. 1) mənsəb sahibi; vəzifəli; 2) zabit
ə. məsləhətçi, müşavir
ə. zövq sahibi; zövqlü
ə. «nəfəs sahibi» duası qəbul olunan
ə. «nəzər sahibi» təravətli, zəkalı; düşüncəli, mərifətli
ə. «rəqəm (yazı) sahibi» savadlı
ə. taxt sahibi; hökmdar, hakim
ə. səbir edən, qatlaşan, dözən
ə. 1) təriqət başçısı; 2) eyni bir təriqətə inanan
ə. «zamanın sahibi» bax sahibzəman (1-ci mənada)
ə. nazir vəzifəsi tutan; nazir
ə. məlumatı olan, agah olan; xəbərdar
ə. 1) İmam Mehdinin (epitet) adlarından biri; 2) keçmişdə Şərqdə bəzi hökmdarlara verilən epitet
ə. dəniz, göl, çay kənarı; kənar, qıraq
ə. və f. sahildə yay evi
ə. və f. sahildə sakin olan, sahildə yaşayan
ə. və f. 1) sahilə çatan; 2) m. nicat tapan, xilas olan
SAHİLSƏRA(Y) ə. və f. sahildə yay sarayı
ə. 1) sehr edən; sehirbaz, sehrçi; 2) m. cəzb edən, məftun edən
ə. yuxusu gəlməmə; yuxusuzluq
f. 1) qəlp, düzəltmə; 2) m. hiyləgər