ə. qohum, qonşu və b. arasındakı düşmənçilik
ə. «səhra’» c. səhralar
ə. buludlar
ə. və f. bulud parçası
ə. səhifələr
ə. «sahib» c. 1) yol yoldaşları; 2) dostlar; 3) yiyələr; şəriklər
SƏHBA’ ə. 1) qızıl, qırmızı; 2) şərab, çaxır; 3) m. xurmayı (saç haqqında). Səhbayi-həyat həyat badəsi, dirilik şərabı
ə. gecədən sonra hava işıqlaşan vaxt
ə. və f. səhər tezdən; səhərçağı
ə. və f. səhər tezdən yuxudan duran
ə. səhər olan, səhərə aid olan
ə. rəsmi sənədlərdə «düzdür, səhvsizdir, doğrudur» mənasında yazılan qeyd
ə. 1) emalatxanada kitabın səhifələrini nizama salan sənətkar; 2) kitab alverçisi; kitabçı
ə. 1) çox sehr edən; sehrbaz; 2) m. sehr kimi cəzb edən, özünə çəkən
SƏHHƏ(T) ə. 1) gerçəklik, həqiqət; 2) sağlamlıq; 3) doğruluq, düzlük; 4) bədənin nöqsansız olması; bədənin mütənasibliyi
SİHHƏT // SƏHHƏT ə. 1) sağlamlıq, cansağlığı; 2) gerçəklik, doğruluq. Səhhəti-vücud canın-başın sağ olsun (çimmiş adama söylənilən təbir)
ə. və f. sağalan, səhhət tapan
SƏH(H)İYYƏ ə. 1) bax sihhiyyə; 2) sağlamlıq
f. qədd-qamətli; düz
f. bax səhiqamət
ə. vərəqin bir üzü
f. düz boyunlu, boynu düz olan
ə. 1) gerçək, doğru, düzgün; 2) sağlam, qıvraq; 3) tam, bütöv; 4) xalis, saf
ə. gerçəkdən, həqiqətən
ə. 1) uzaq; 2) uçurum
f. və ə. bax səhiqədd
f. və ə. boyu hündür və düz olan; hündür boylu, ucaboy; boy-buxunlu
ə. döymə, əzmə
SƏHL1 ə. asan, yüngül, qolay. Səhli-mümtənə’ asan olmayan, çox çətin. SƏHL2 ə. düzəngah, çöl
ə. tərkibində selikli maddə və nişasta olan kökümsovlu subtropik bitki; çiçək
ə. asanlıqla
SƏHM1 ə. ox. SƏHM2 ə. hissə, pay. SƏHM3 ə. qorxu, dəhşət
SƏHMDAR1 ə. və f. ticarət, sənaye və maliyyə müəssisəsində payı və ya hissəsi olan; payçı. SƏHMDAR2 f
ə. və f. bax səhmnak
f. qorxulu, qorxunc, dəhşətli
ə. 1) həyət; 2) böyük boşqab; 3) bax səhnə (1-ci mənada). Səhni-çəmən çəmənlik meydançası; səhni-xanə evin həyəti
SƏHNƏ1 ə. 1) orta, aralıq, meydan, meydança; 2) zalda tamaşa göstərilən hündür yer. SƏHNƏ2 ə. 1) görkəm, xarici görünüş; 2) sifətin ifadəsi
SƏHRA’ ə. susuz düzənlik sahə. Səhrayi-qəm «qəm səhrası» m. Kərbəla
ə. və f. bax səhranəvərd
ə. 1) çölə mənsub olan; 2) çöldə yaşayan, çöllü
ə. və f. 1) səhranı dolaşan, çöldə səyahət edən; 2) köçəri; 3) m. avara, sərgərdan
ə. və f. «səhrada oturan» 1) səhrada yaşayan, çöldə sakin olan; çöllü, çöl adamı; 2) köçəri
ə. orucluqda obaşdan yeməyi
SƏHV1 ə. 1) düzgün olmayan iş, hərəkət; 2) qələt, xata. SƏHV2 ə. 1) aydınlıq, buludsuzluq; 2) ağlı başında olma; ayıqlıq
ə. səhv olaraq
ə. «səhv» c. səhvlər
ə. və f. səhv iş görən, səhv edən
SƏXA’ ə. bax səxavət
ə. əliaçıqlıq, comərdlik