ə. 1) aftafa; 2) dar, uzun boğazlı səhəng; kuzə, bardaq; 3) çaydan
ə. və f. sarayda aftafa-ləyən gəzdirən adam
f. ipək sap; ipək parça
ə. xalis qızıl
ə. 1) ləğv etmə, puç etmə, aradan qaldırma; 2) batil (əsassız, qeyri-düzgün) olduğunu sübut etmə
İBTİDA’ ə. 1) başlama; 2) başlanğıc, baş, əvvəl
ə. başlanğıca aid, ən əvvəl olan // ilk, başlanğıc
ə. çətin və təhlükəli bir işə tez təşəbbüs etmə, əl atma
İBTİĞA’ ə. arzu, istək // tələb
ə. fərəh, sevinc, şadlıq
ə. yalvarma, yalvarıb-yaxarma, yalvarış
ə. təşəbbüs
İBTİLA’ ə. mübtəla olma, düçar olma; giriftar
İBTİNA’ ə. istinad etmə; əsaslanma
ə. istinad edərək, əsaslanaraq
ə. gülümsəmə, təbəssüm
ə. 1) baxmaqla həqiqətə varma, baxıb başa düşmə; 2) gözüaçıqlılıq, dərrakəlilik, diqqətlilik
ə. 1) bir şeyin qiymətdən salınması; bir şey çox olduğu üçün qiymətsiz olması; 2) hörmətdən düşmə, alçalma
ə. 1) əsirgəməmə, bol-bol işlətmə, sərf etmə; 2) səy etmə, çalışma
İCA’ ə. ağrıtma
ə. lüzum, ehtiyac, hacət, zərurət
ə. 1) cavab vermə; 2) icra etmə, yerinə yetirmə; 3) razılıq vermə, razı olma; 4) itaət etmə, tabe olma; 5) məmnuniyyətlə qəbul etmə
ə. 1) vücuda gətirmə, yoxdan var etmə; 2) tapma, kəşf etmə, ixtira etmə; tapıntı, kəşf, ixtira
İCALƏ(T) ə. 1) tez-tələsik; 2) tələsmə, dayanmama
ə. haqq müqabilində bir şeydən müvəqqəti istifadə etmə və ya bir şeyi müvəqqəti istifadəyə vermə; kirayəyə vermə // kirayəyə götürmə
ə. və f. icarə haqqı, kirayə haqqı
ə. və f. icarəyə götürən, haqq müqabilində bir şeydən müvəqqəti istifadə edən
ə. iki icarə
ə. 1) gödəltmə, qısaltma, ixtisar etmə; 2) müxtəsər, qısa söyləmə; 3) siyahı, cədvəl
İCAZƏ(T) ə. izn, rüsxət
İCAZƏ(T)NAMƏ ə. və f. icazə vərəqəsi, yazılı icazə
ə. 1) bir işi zorla gördürmə, arzusunun ziddinə olaraq bir işə məcbur etmə; 2) qrammatikada: felin növlərindən biri
ə. icbari, güclə, zorla
ə. güclə, zorla, məcburi
İCLA’ ə. qovma, rədd etmə
ə. böyüklük, calal, əzəmət
ə. 1) oturma; 2) toplantı
İCMA’ ə. 1) bir səslə qəbul edilmiş qərar; 2) bir neçə kənd və ya obadan ibarət dairə; 3) eyni millətdən və ya eyni təriqətdən olan adamlar
ə. kollektiv, ümumi
ə. 1) xülasə, məzmun; 2) gündəlik hadisə və s. haqqında qısa məlumat; 3) hesabda: toplanarkən alınan rəqəm
ə. qısa olaraq, müxtəsər, xülasə şəklində
İCRA’ ə. yerinə yetirmə, həyata keçirmə, ifa etmə
ə. və f. icrası mümkün olmayan, yerinə yetirilə bilməyən
ə. və f. icrası mümkün olan, yerinə yetirilə bilən
ə. 1) çalışma, çapalama, səy; 2) çalışmaqla çox bilik əldə etmə
İCTİMA’ ə. 1) bir yerə toplaşma; yığışma; 2) bir məclis və ya heyətin toplanması; 2) iki və ya bir neçə şeyin birlikdə olması
ə. cəmiyyətə mənsub olan, xalqla əlaqədar olan