İCAZƏ(T)
ə. izn, rüsxət.
klas. bax icazə 1-ci mənada. □ İcazət olunmaq – icazə verilmək, izin verilmək. Şah buyurdu ki, … bu məclisi-xasdır, ona binaən mənim tərəfimdən icazət
клас. кил. icazə 1).