körüklü
сущ. цел алай, цел эцигнавай (кил. körük 1).
sif. muni, -e de soufflet de forge
s. (i.s.) furnished with bellows
прил. снабженный мехом, имеющий мех (мехи)
sif. Körüyü olan, körük qoyulmuş. [Nüşabə:] Məsturu andıqca, qəlbim odlanır; Elə bil körüklü ocaqdır, yanır