KÖÇƏL
сущ. нугъ. 1. кил. közəl; 2. кӀап (кӀаншунин ттварар акъудайдалай кьулухъ гадардай пай).
I (Cəbrayıl, Cəlilabad, İmişli, Kürdəmir, Mingəçevir, Salyan, Zəngəzur, Zəngilan) xırmanda tamam döyülməyib əzilmiş halda qalan sünbül
Tam oxu »is. məh. 1. bax közəl. Xırmanın qabağında Kərbalının kürən atı bağlanmış, qabağına Maronun verdiyi dənli köçəl tökülmüşdü
Tam oxu »