KƏLBƏTİN

\[ər. kəlbəteyn-ikidişli it\] сущ. хех; at kəlbətini балкӀандин хех; montyor kəlbətini монтёрдин хех; ** kəlbətinlə (sözü, cavabı və s.) çəkmək (qoparmaq) гаф хехинив (ялна) акъудун, рахуниз, жаваб гуниз мажбур авун.
KƏLAM
KƏLÇƏ
OBASTAN VİKİ
Kəlbətin
Kəlbətin — müxtəlif tutucu səthlərə malik oynaqlı bərkidilmiş iki qoldan ibarət dəstəkli alətdir. Ondan çilingər, elektrotexnika, tibb və bərbərxana işlərində sıxmaq, tutmaq, dartmaq üçün alət kimi istifadə edirlər. O ling prinsipinə əsasən işləyir. Kəlbətinin qoları ling rolunu oynayır. Dəstək olan hissə adətən lingin üzün qolunu, dodaqlar yerləşən hissə isə qısa qolunu əmələ gətirir. Ling qanununa asasən dəstək sıxıldıqda əl ilə verilən qüvvə gücləndirilərək kəlbətinin dodaqları arasında tutulan əşyaya ötürülür. Kəlbətinlər hələ bizim eradan əvvəl ixtira edilib tətbiq edilmişlər. Onlardan qızmar əşyaları tutmaqla hərəkət etdrmək üçün istifadə edilmişdir. Antik yunan dövründən qalan vazların üstündəki çəkilmiş çilingər alətlərinin şəkilləri buna misaldır. Sənaye inqilabı ilə şərtlənən texniki inkişaf yeni maşınlarla brabər yeni kəlbətin növlərinin də inkişafına təkan vermişdir.

Digər lüğətlərdə

бескарка́сный вири́роваться иста́скиваться кафешанта́н наполоска́ться ро́зговенье шишконо́сный шо́рох водонапо́рная башня горня́к неширо́кий перецепле́ние срыва́ться трёхпудо́вый тушева́ние уму́-ра́зуму учить флаг меркасить dynamic gainful noctambulation tuneable turrical размыкание скучиться