KƏTİL
сущ. 1. табуретка; 2. китил (кьеверин кӀаникай цлал вегьидай кӀарасар; дакӀардин-рикӀинин кьилер).
is. 1. Söykənəcəyi olmayan sadə stul, kürsü; taburet. …Şərəfoğlu ağ kətili taxtın yanına çəkib, əlini Rüstəm kişinin başına qoydu
Полностью »сущ. 1. табурет, табуретка (стул без спинки). Uşaq kətili детская табуретка 2. диал. балка (деревянный брус, укрепленный концами в две противоположные
Полностью »I (Xocavənd, İmişli) yeni doğmuş heyvanın ilk südündən bişirilən yemək II (Dərbənd, Quba, Mingəçevir) ev tikərkən tirlərin altına qoyulan ağac
Полностью »KƏTİL (söykənəcəyi olmayan stul) [Həmid] köhnə kətildə əyləşib dincini alanda Mikayılla İsmayıl sevinə-sevinə heyətə çıxdı (H
Полностью »