LAMƏZHƏB

sif. [ ər. ] Məzhəbsiz, dinsiz, Allahsız.
// İs. mənasında.
[Hacı Səmsam:] Mən bu laməzhəblərin hər birinin başına on tümən verəcəyəm. P.Makulu.

// Söyüş məqamında işlənir.
[Kərbəlayı:] Pərvərdigara, … ikinci, başıma tənbəki oyunu açdı, onu boşadım, bu da mürtəd qızı, laməzhəb qızı. Çəmənzəminli.

□ Laməzhəb olmaq – dindən çıxmaq, dini etiqadlara inanmamaq, onlara şəkk etmək.
[Qurban usta Zeynala:] Usta, birisi … laməzhəb oldu, heç bir şeyə qayımlığı olmadı, çətindi onu inandırmaq. C.Məmmədquluzadə.
[Kitabpaylayan:] Yəqin Mirzə Fətəli, necə ki, özü laməzhəb olub, Allahın yolundan çıxıb. Ə.Haqverdiyev.

Синонимы

  • LAMƏZHƏB laməzhəb bax dinsiz
LAMƏKAN
LAMİSƏ

Значение слова в других словарях

карми́новый приеда́ться прицени́ться эллинома́н ба́нный ка́ткий ошиба́ться поздрави́тель приохо́чиваться радиомаскиро́вка ре́ниевый сухова́то верезга Эчмиадзин equally interferometer leverage manipular mown Oran боярышник огнепоклонница прокоптиться сумасбродничать шестикратный