cəbr.
(-уз, -ана, алгуг) f. 1. keçirmək, taxmaq; 2. çəkmək, gərmək.
maili, meylli, yatıq.
(-из, -ана, -угъ) f. 1. əyilmək, belini əymək, aşağı qatlanmaq; 2. aşağıya doğru meyl etmək, əyilmək, sallanmaq; yana yatmaq; 3
(-из, -на, -а) f. 1. əymək, bir yana meyl etdirmək, aşağıya, yerə tərəf meylləndirmək; əyiltmək; 2. belini bükmək
dan. «fatihə» surəsi (quranın birinci surəsi).
din. əlhəmdüllah, allaha şükr olsun, şükür allaha.
хьун f. 1. bir şeylə məşğul olmaq, bir iş görmək, başı qarışmaq; 2. məc. başı bənd olmaq; 3. oynamaq, əylənmək, başı qarışmaq
(-из, -на, -а) f. 1. məşğul etmək, başını qarışdırmaq (qatmaq), əyləndirmək; 2. fikrini yayındırmaq, qəsdən birinin diqqətini başqa şeyə cəlb etmək; 3
1. bir işlə məşğul olma, bir işlə başı qarışıq olma; 2. dan. məşğuliyyət, əyləncə, oyun və s.
bax алтугун.
alebastr, kəc, kirəc.
АЛЕЙКУМСАЛАМ nida əleykəssalam, əleyküməssalam («salaməleyküm»-a cavab).
aləm, dünya, kainat; * гьайванрин алем heyvanlar aləmi; набататрин алем bitkilər aləmi.
bax гъел; * яц кьейитӀа – як, алерар хайитӀа – цӀай. Ata. sözü Araz aşığından, Kür topuğundan (heç bir şeydən qorxusu, çəkinəcəyi olmayan, heç bir dər
1. ali, ən yüksək, ən yuxarı, ən baş; 2. yüksək, uca.
tex. kim. alizarin.
(-ди, -да, -ар) alim; elmli, bilikli, çox oxumuş; гьар кӀелайдакай алим жедач. Ata. sözü hər oxuyan Molla Pənah olmaz
1. alimlik; 2. алимвилин alimlik, alimə (elmə) məxsus; elmi.
hüq. aliment; алимент гун aliment vermək.
dial. bax садакьа.
алкьвар-далкьвар köhn. ay adı (xalq təqvimində qışın axırıncı 15 günü).
dan. 1. donqaz, arıq, sümükləri çıxmış; 2. batıq, batmış, çökmüş (sinə, bir şeyin böyrü haqqında).
1. yapışqan, yapışan, suvaşqan; алкӀидай шкьакь suvaşqan kitrə; 2. ilişkən, əl-ayağa, paltara yapışan, sancılan; алкӀидай векьер ilişkən otlar; алкӀид
(-из, -ана, -укӀ) f. 1. yapışmaq, suvaşmaq, ayrılmamaq; 2. məc. dan. yapışıb əl çəkməmək, təngə gətirmək, qır-saqqız olub yapışmaq; mane olmaq; yaltaq
(-из, -на, -а) f. 1. yapışdırmaq; 2. məc. sıx yaxınlaşdırmaq, təmas etdirmək; 3. məc. vurmaq, çəkmək, ilişdirmək; 4
1. allah, tanrı; 2. məc. dan. fövqəladə istedad və zəka sahibi; ам шахматдин аллагь я o, şahmatın allahıdır; 3
məc. dan. allahlıq, hökmranlıq, hakimlik, başlı-başınalıq; аллагьвал авун bax аллагьвалун.
(-из, -на, -а) f. dan. allahlıq etmək, hökmranlıq etmək, hökm sürmək, başlı-başınalıq etmək.
tib. allergiya (bax агъургъан).
nida allo.
şair. sevgili, yar, məhbubə.
1. almaz (qiymətli daş); алмасдин къаш almaz qaş (üzükdə, sırğada və s.); 2. almaz, şüşəkəsən (alət)
mif. al, al arvad, hal, hal anası (adətən zahı qadınların ciyərlərini və s. bədənlərindən çəkib çıxardan pis bir ruh haqqında); алпапа тухун hal aparm
1. meteorit; 2. mif. qorxulu yer; fəlakət yeri, ölüm yeri, cəhənnəm; алпандин цӀай a) cəhənnəm odu; b) məc
хьун f. 1. sürtülmək, özünü toxundurmaq; sürtüşmək, toxunmaq, dəymək, sürtünmək; 2. məc. mehribanlıq etmək, qılığına girmək, yaltaqlıq etmək, yaltaqla
(-из, -на, алтад) f. sürtmək; yaxmaq; çəkmək; * гъар алтадун bax гъар; гъил (кап) алтадун sığallamaq, tumarlamaq, oxşamaq; кул алтадун bax кул² [ккул]
(-из, -на, -а) f. 1. tökmək, toplamaq, cəmləmək; yığışmasına, tökülüşməsinə səbəb olmaq (çoxları haqqında); 2
(-из, -на, алтуг) f. 1. tökülmək, axışıb gəlmək, axışmaq, tökülüşmək; bir yerə cəmləşmək, toplaşmaq, yığılmaq; 2
bax къизил.
(-из, -на, -а) f. 1. məcbur etmək, vadar etmək, zorla bir işi gördürmək; 2. məc. sırımaq, zorla və ya aldatma yolu ilə qəbul etdirmək
(-из, -на, -а) f. 1. tökmək, bir yerə yığmaq, toplamaq, cəmləmək; yığışmasına, tökülüşməsinə səbəb olmaq (çoxları haqqında); 2
(-из, -на, алтӀуш) f. 1. tökülmək, axışıb gəlmək (getmək), axışmaq, tökülüşmək; cəmləşmək, toplaşmaq, yığılmaq; 2
çörək-qayğanaq (üzərində qayğanaq bişirilmiş yayma çörək).
(-из, -на, -а) f. 1. oda vermək, qarsalamaq, mucullatmaq, ütmək; кӀвачер алугарун kəsilmiş heyvanın ayaqlarını ütmək, oda verərək təmizləmək (tükünü,
(-из, -на, алуг) f. 1. yanmaq, odlanmaq, alovlanmaq; 2. ütülmək, azacıq yanmaq, qarsaqlanmaq; 3. yanmaq, şiddətli təsir etmək
(-из, -на, алугъ) bax алудун.
(-из, -на, алуд) f. 1. müxt. mən.: qopar(t)maq (divar kağızı, suvaq və s.); 2. çıxartmaq, götürmək (işdən, vəzifədən); 3
(-из, -на, -а) f. yıxmaq, yerə salmaq, yıxılmasına səbəb olmaq (itələyərək, vuraraq və s.).
f.sif. gəlməkdə olan, yaxınlaşmaqda olan, çatmaqda olan, üzümüzə gələn; алукьзавай сувар üzümüzə gələn bayram