1. nisyə, borca; аламаз къачун nisyə almaq, borca almaq; аламаз чехир хъвайди кьведра пиян жеда. Ata
1. təəccüb, heyrət; 2. möcüzə; təəccüblü, heyrət doğuran, qeyri adi (şey); 3. məc. aləm; * акурбур аламатар, аквазмайбур – керематар bax керемат; алам
zərf təəccüblə, heyrətlə.
1. təəccüblü, heyrətli, qeyri-adi; möcüzəli; аламатдин кар təəccüblü iş; 2. məc. əla, son dərəcə gözəl, yaxşı, aləm
c. dan. qalıq, artıq qalan, tör-töküntü; tullantı.
(-из, -на, аламукь) f. 1. qalmaq (bir şeyin üstündə, üzərində unudulub buraxılmaq, yaddan çıxarılmaq); 2
alaqarğa (döşü boz rəngli qarğa).
1. etnoqr. keçm. «alapex» mərasimi (“пешапай” ziddi) (müxtəlif dini ayinləri yerinə yetirməklə guya yağış yağmasının qarşısını almaq üçün qadınların k
(-ди, -да, -ар) alət, texniki vasitə; хуьруьн майишатдин алатар kənd təsərrüfatı alətləri.
1. keçən, ötən, bundan əvvəlki, axırıncı, sonuncu; алатай йис keçən il; 2. keçmiş, keçib getmiş, vaxtilə olmuş; алатай вахтара keçənlərdə, ötənlərdə,
(-из, -на, алат) f. 1. qopmaq, düşmək, tökülmək (divar kağızı, suvaq və s.); 2. soyulmaq, sıyrılmaq; 3
(-из, -на, алатӀ) f. sərpmək, burxulmaq, yerindən oynamaq, dartınmaq; юкь алатӀун beli sərpmək.
(-из, -на, алатӀ) f. ayırmaq, götürmək, qoparmaq (əti sümükdən); як алатӀун əti sümükdən ayırmaq.
(-ди, -да, -ар) alaf, heyvan yemi; yem (ot, saman, küləş və s.).
хьун səpilmək, səpələnmək; çilənmək.
(-из, -на, алах) f. 1. səpmək, tökmək (toz halında olan şeylər haqqında); кьел алахун duz səpmək; 2. məc
(-из, -на, алахъ) f. 1. əlləşmək, çalışmaq, çalışıb-çapalamaq, səy göstərmək; 2. yalvarıb əl çəkməmək, yalvarıb-yapışmaq; 3
1. aydın, açıq, buludsuz; алахьай цав aydın səma; алахьай йиф aydın gecə; 2. solğun, ağarmış, bozarmış, rəngi getmiş; алахьай парча solğun parça
(-из, -на, алахь) f. 1. daşmaq; нек алахьна süd daşdı; къажгъан алахьна qazan daşdı; 2. başa çatmaq, qurtarmaq; мехъер алахьна toy başa çatdı; 3
(-из, -на, алахь) f. göy üzü açılmaq, aydınlaşmaq, ayazımaq, buluddan (dumandan) təmizlənmək.
(-из, -на, алахь) f. solmaq, ağarmaq, bozarmaq, rəngini itirmək.
“ала¹” ziddi; 1. yox, yoxdur; 2. deyil; тахсир зал алач günah məndə deyil.
ala-çalpov (martda yağan qarlı yağış).
“алаз” ziddi; айнаяр алачиз кӀелун eynəksiz oxumaq; * алачиз рахун yersiz danışmaq.
“алай¹” ziddi 1. -sız, -siz, -suz, -süz; чин алачир нек üzsüz süd; 2. cümlədə xəbər şəklində: yox idi; кимел касни алачир dingədə heç kəs yox idi; * а
alaçıq, çadır.
bax алач.
klas. qarışıqlıq, hərc-mərclik, nizamsızlıq; алаш-булаш хьун a) nizamsızlıq düşmək, qarışıqlıq düşmək, hərc-mərclik düşmək, qayda-qanun pozulmaq; b) m
хьун f. siyrilmək, dərisi soyulmaq, dərisi qopmaq (sürtünərək, toxunaraq).
(-из, -на, -а) f. siyirmək, soymaq, aparmaq, cızmaq (dərini).
alban (1. arnaud (xalq); албан чӀал alban dili; 2. tar. Azərbaycanın şimalında yaşamış qədim xalqın adı)
zool. təzə kürü tökmüş qızılbalıq.
bax алпаб.
cəbr.
(-уз, -ана, алгуг) f. 1. keçirmək, taxmaq; 2. çəkmək, gərmək.
maili, meylli, yatıq.
(-из, -ана, -угъ) f. 1. əyilmək, belini əymək, aşağı qatlanmaq; 2. aşağıya doğru meyl etmək, əyilmək, sallanmaq; yana yatmaq; 3
(-из, -на, -а) f. 1. əymək, bir yana meyl etdirmək, aşağıya, yerə tərəf meylləndirmək; əyiltmək; 2. belini bükmək
dan. «fatihə» surəsi (quranın birinci surəsi).
din. əlhəmdüllah, allaha şükr olsun, şükür allaha.
хьун f. 1. bir şeylə məşğul olmaq, bir iş görmək, başı qarışmaq; 2. məc. başı bənd olmaq; 3. oynamaq, əylənmək, başı qarışmaq
(-из, -на, -а) f. 1. məşğul etmək, başını qarışdırmaq (qatmaq), əyləndirmək; 2. fikrini yayındırmaq, qəsdən birinin diqqətini başqa şeyə cəlb etmək; 3
1. bir işlə məşğul olma, bir işlə başı qarışıq olma; 2. dan. məşğuliyyət, əyləncə, oyun və s.
bax алтугун.
alebastr, kəc, kirəc.
АЛЕЙКУМСАЛАМ nida əleykəssalam, əleyküməssalam («salaməleyküm»-a cavab).
aləm, dünya, kainat; * гьайванрин алем heyvanlar aləmi; набататрин алем bitkilər aləmi.
bax гъел; * яц кьейитӀа – як, алерар хайитӀа – цӀай. Ata. sözü Araz aşığından, Kür topuğundan (heç bir şeydən qorxusu, çəkinəcəyi olmayan, heç bir dər
1. ali, ən yüksək, ən yuxarı, ən baş; 2. yüksək, uca.
tex. kim. alizarin.