“акъвазун”-un əmr forması; bax акъвазун; * акъваз хьун bax акъвазун (1,2).
(-из, -на, -а) f. 1. dayandırmaq, əyləmək, saxlamaq, durdurmaq; 2. dayandırmaq (iş, müzakirə, atəş və s
(-из, -на, акъваз) f. 1. durmaq, dayanmaq; 2. dayanmaq, kəsilmək, qurtarmaq, bitmək; марф акъвазна yağış dayandı; 3
aqil, ağıllı, ağıllı-kamallı.
f.sif. 1. azacıq yanmış, üzdən yanmış, ütülmüş, ütük (çubuq və s.); 2. (yalxı) qovrulmuş, yaxşı qızarmış; bürüştə (çörək və s
(-из, -на, -а) f. 1. oda vermək, üzdən yandırmaq, ütmək, qarsalamaq, cığlandırmaq; лаш акъугъарун çubuğu ocaqda ütmək; 2
(-из, -на, акъугъ) f. 1. azacıq yanmaq, üzdən yanmaq, ütülmək, qarsaqlanmaq, cığlanmaq; 2. (yalxı) qovrulmaq, qızarmaq
(-из, -на, акъуд) 1. müxt. mən.: çıxar(t)maq; кӀваляй акъудун evdən çıxartmaq; нафт акъудун neft çıxartmaq; 2
dial. bax тарч.
(-из, -на, -а) f. son damlasına kimi içmək, birnəfəsə içmək.
(-из, -на, -а) f. batırmaq, soxmaq; раб акьадарун iynə batırmaq.
(-из, -на, -а) f. 1. mindirmək, oturtmaq (miniyə, ata və s.); 2. dırmaşdırmaq.
хьун f. 1. bağlanmaq, örtülmək, qapanmaq; рак акьал хьана qapı örtüldü; 2. yumulmaq, öz-özünə qapanmaq; örtülmək
(-из, -на, -а) f. 1. qaldırmaq, hərəkətə gətirmək; 2. miniklə gedərkən üstünə çıxarmaq, basmaq, əzmək; * кӀвачел акьалдарун bax кӀвач
(-из, -на, акьалд) f. aşmaq; çevrilmək, yıxılmaq; са къвалахъ акьалдун yanı üstə aşmaq.
(-из, -на, акьалж) f. 1. çəkmək; taxmaq, keçirmək; хам акьалжун dəri çəkmək (bir şeyin üstünə); 2. taxmaq; geymək; geydirmək; * кьилел акьалжун məc
хьун f. çökmək, çulğamaq, örtülmək, bürümək, basmaq (bulud, duman, çən və s).
f. 1. bax акьалдарун; 2. cücərtmək, becərərək (bəsləyərək) yetişdirmək (toxumu, bitkini).
(-из, -на, акьалт) f. 1. yetişmək, çatmaq, varmaq; çıxmaq (müəyyən bir yerə kimi); 2. (miniklə) gedərkən üstünə çıxmaq, əzmək; 3
1. f.sif. bitmiş, tamamlanmış; акьалтӀай кар tamamlanmış iş; 2. qəti, son; акьалтӀай гаф a) qəti söz; b) bitkin söz; 3
(-из, -на, -а) f. 1. bitirmək, qurtarmaq, tamamlamaq, başa çatdırmaq, axıra çatdırmaq; 2. tükəndirmək, hamısını işlədib qurtarmaq, sərf edib qurtarmaq
(-из, -на, акьалтӀ) f. 1. bitmək, qurtarmaq, tamam olmaq, başa çatmaq, axıra çatmaq; tamamlanmaq; тефей рехъни тавур кӀвалах акьалтӀдач
(-из, -на, -а) f. yaymaq, açmaq; лаваш акьалун yuxa yaymaq (xəmirdən).
(-из, -на, -а) f. 1. bağlamaq, örtmək, qapamaq; рак акьалун qapını örtmək; 2. yummaq, qapamaq, örtmək; сив акьалун ağzını yummaq; * вил акьална ахъайд
f.sif. ucu şiş, tikanlı, batan (otlar və s. haqqında).