хьун f. 1. qarş. tanışmaq; 2. tanış olmaq, bələd olmaq.
(-из, -на, -а) f. tanışdırmaq, tanış eləmək; tanış etmək.
(-у, -а) tanış adamlar, şeylər.
tanışlıq; танишвал гун tanışlıq vermək.
zərf tanışlıqla, tanışların köməyi ilə.
tank.
bax аллагь.
təql. tap-tap, tap-tup, tappıltı; тап-тап авун tap-tap etmək, tappıltı səsi çıxarmaq, tappıldamaq.
(-ди, -да, -ар) 1. tapan, döyəc; 2. tapan (müxtəlif hörgülərdə hissələri bir-birinə bənd etmək üçün qurşaq); 3
[ттапан] 1. yalan, uydurma, qeyri-gerçək; тапан гаф yalan söz; 2. yalançı, süni, əsilsiz, qeyri-səmimi; qondarma, əsassız; 3
nida sakit dur! dinmə! sus! səsini çıxartma!
1. zərf sakit(cə), səssiz(cə), dinməz(cə); тапана акъваз! sakit dur! dinmə! (bax тапан²); тапана акъвазун a) sakit durmaq, şuluqluq etməmək; b) susmaq
1. saxtalıq, qəlblik; 2. məc. sünilik, riyakarlıq, ikiüzlülük, qeyri-səmimilik; saxta hərəkət.
sakitlik, səssizlik, sükut.
(-ди, -да, -яр) tapança, naqan.
“таб”-ın cəmi; yalanlar, uydurmalar; bax таб [ттаб].
(-из, -на, -а) bax табун.
zərf yalandan, aldatmaq məqsədi ilə; ciddi olmayaraq, yalanbaşdan; тапарривай шехьун yalandan ağlamaq
yalançı, yalan danışan adam.
yalançılıq, yalan danışma xasiyyəti.
dan. bax тапархъан.
(-ди, -да, -ар) 1. pəncə (heyvanlarda); севрен тапас ayı pəncəsi; 2. caynaq (bəzi heyvanlarda, quşlarda); 3
1. bax тапас; 2. nida «əlini ver» mənasında (itə işarə).
(-ди, -да, -яр) k.t. toxa; kətmən; тапка ягъун toxalamaq, kətmənləmək.
(-ди, -да, -ар) xurcun (əldə toxunan iri torba).
bax тапархъан.
bax тапархъанвал.
таптагъ хьун 1. tapdaq olmaq, ayaqları altında qalmaq, tapdalanmaq; 2. bərkdən-boşdan çıxmaq, bərkimək, dözümlü olmaq, mətinləşmək
(-ди, -да, -ар) 1. qutu, sandıq; 2. iri yeşik, anbar (taxıl saxlamaq üçün).
(-ди, -да, -ар) qarınaltı, tapqır.
[ттар]: тар хьун dial. bax тӀар (тӀар хьун).
(-ди, -да, -ар) 1. tar (simli musiqi aləti); тардин tar -i [-ı]; тар ягъун tar çalmaq.
[ттар] 1. sürgü, siyirmə; kilid; gilan (məh.); рикӀинихъ тар вегьин qapının siyirməsini vurmaq; 2. paltar asmaq üçün çəkilmiş viş, ip, bağ, qaytan, si
[ттар] (-ци, -це, -ар) 1. ağac; жумун тар heyva ağacı; тар акӀурун ağac əkmək; 2. таран, тарцин ağac -i [-ı]; тарцин чкал ağac qabığı; * тараз якӀв яд
tar-mar, xaraba, dağınıq, dağılmış, viran qalmış; тар-мар авун bax тармарун.
ТАРАЗ, ТАРАН bax тар¹ [ттар].
erkək arı.
tib. ekzema (dəri xəstəliyi).
(-ди, -да, -ар) bax тарун.
1. tar. qoçbaşı; 2. tex. dəniz. hərb. taran.
zool. ağacqurbağası, yaşıl qurbağa; таранхъипрен ağacqurbağası -i [-ı].
təql. tappatap, tappatup (səsi).
[ттарар] 1. yaln. c. hana, xana, kargah; 2. c. bax тар [ттар].
bax кӀваркӀвалаг.
bax тӀаратӀ.
təql. taraq-turuq.
qarət, talan, çapqın, çapovul, soyğun, tarac, talama; тараш авун bax тарашун.
(-из, -на, тараш) f. 1. tarac etmək, talan etmək, qarət etmək, soyğunçuluq etmək, çapıb-talamaq, çalıb-çapmaq; çapmaq, talamaq, soymaq; 2
1. qarətçi, soyğunçu, talançı, quldur; 2. məc. dan. rüşvətçi, rüşvətxor; müftəxor.
1. qarətçilik, soyğunçuluq, talançılıq, quldurluq; 2. məc. dan. rüşvətçilik, rüşvətxorluq; müftəxorluq