ТАПАС

(-ди, -да, -ар) 1. pəncə (heyvanlarda); севрен тапас ayı pəncəsi; 2. caynaq (bəzi heyvanlarda, quşlarda); 3. məc. pəncə, çəng, caynaq; тапасдик акатун pəncəsinə düşmək (keçmək), caynağına keçmək, asılı vəziyyətə düşmək, əsarət altına düşmək; тапасдик кутун pəncəsi altına salmaq, əsarət altına almaq, qul etmək; тапасрал акъатун qarş. əlbəyaxa olmaq, tutaşmaq, dalaşmaq, pəncələşmək, çəngələşmək; caynaqlaşmaq.