[ər.] сущ. муьсафир (1. сефер ийизвай, сефердиз фенвай; сиягьатдиз экъечӀнавай кас; сигьатчи; 2. мугьманханайра, карвансарайра вахтуналди яшамиш жезва
Полностью »Ərəbcə səfər, səfir sözü ilə qohumdur. “Səfərə çıxan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »сущ. устар. 1. путешественник, путник 2. приезжий 3. гость. Müsafir olmaq быть гостем у кого-л. где-л
Полностью »is. [ər.] 1. Səfər edən, səfərə gedən; səyahətə çıxan adam; səyahətçi. Keçdi çox illər, olmadı orda; Bir müsafir gəlib sirab olsun
Полностью »