MƏNAFE

is. [ ər. “mənfəət” söz. cəmi]
1. Mənfəət, fayda, nəf, xeyir.
Mənim dediyim budur ki, pul qazanmaqda sairlərinin mənafeyinə əl uzatmayasan. Ü.Hacıbəyov.

2. Bir kəsin, bir şeyin rifahını təşkil edən, onun xeyrinə olan, ehtiyac və tələblərinə xidmət edən şey. Sinfi mənafe. Şəxsi mənafeyi cəmiyyətin mənafeyi ilə uzlaşdırmaq.

Синонимы

  • MƏNAFE fayda — gəlir — xeyir — qazanc — sərfə — mənfəət

Этимология

  • MƏNAFE Ərəbcə nəf (qazanc, fayda)və mənfəət sözləri ilə qohumdur, mənası “fayda”dır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
MƏNACA
MƏNALANDIRMA

Значение слова в других словарях

гельминтоло́гия необремени́тельный плече... сво́йски свора́чивать скоростеме́р удовлетвори́тельный фили́ппика ла́зерный людое́дство медпо́мощь нащипа́ть прогости́ть сельку́п спихну́ть утону́ть холу́й буять вивлиофика марина ceromancy parade ground supercool жеребёнок юнкерский