ə. 1) böyük vəzifə, yüksək mənsəb; 2) dayaq; 3) taxt.
məsnəd bax taxt 1
(Beyləqan, Xocavənd, Ordubad) keçə. – Atam iki məsnəd aldı (Beyləqan); – Məsnəd qışda çox issi olur (Ordubad)