MƏXRƏC
\[ər.\] сущ. мехреж (1. мат. знаменатель (урус.); 2. кил. artikulyasiya).
is. riyaz. dénominateur m ; ümumi ~ dénominateur commun ; ümumi ~ çıxartmaq réduire vt au même dénominateur ; dilç
Tam oxu »Ərəbcə xərc, ixrac, məxaric, xaric sözləri ilə qohumdur. Ruslar ona riyazi anlamda “знаменатель” deyirlər
Tam oxu »ə. 1) çıxış yer; 2) fonetikada: səslərin ağızdan çıxdığı yer; artikulyasiya // səsin ağızdan çıxma qaydası; 3) riyaziyyatda: kəsr xəttinin altındakı ə
Tam oxu »i. 1. riyaz. denominator; ümumi ~ common denominator; eyni ~ ə gətirmək to reduce to a common denominator; 2
Tam oxu »MƏXRƏC (dilç.), ARTİKULYASİYA Fonetikada səslərin tələffüzü, fizioloji prosesi, daha doğrusu, səslərin məxrəci (artikulyasiyası) da öyrənilir (N
Tam oxu »MƏXRƏC I is. [ ər. ] fon. Danışıq üzvlərinin fəaliyyəti nəticəsində formalaşan hər səsin əmələ gəlmə yeri, artikulyasiya
Tam oxu »сущ. мат. знаменатель (делитель в дроби). Kəsrin məxrəci знаменатель дроби, ümumi məxrəc общий знаменатель, ümumi məxrəcə gətirmək привести к общему з
Tam oxu »is. [ər.] 1. riyaz. Kəsrdə vahidin neçə hissəyə bölündüyünü göstərən ədəd. Kəsrin məxrəci. Surət və məxrəc
Tam oxu »