MİNMƏK

гл. акьахун; ацукьун (мес. балкӀандал, машинда ва мс.); atdan düşüb eşşəyə minməzlər. Ata. sözü балкӀандилай эвичlна, ламрал акьахич; ** boynuna minmək кил. boyun; dalına minmək кил. dal¹; qüvvəyə minmək кил. qüvvə.
MİNLİK
MİNNƏT

Значение слова в других словарях