MİTİL

сущ. 1. митил (месин, яргъандин, хъуьцуьгандин йис, памбаг, туьк твадай къенепатан ччин); 2. чин алачир мес, яргъан, хъуьцуьган ва мс.; 3. прил. шалта, куьгьне, иски, кукӀвар хьайи (мес. пальто, рух, мес ва мс.); 4. пер. зар. шалта, темпел, кагьул, квелин, ажуз, кардиз виже текъвер кас; ** mitili çıxmaq зар. а) митил хьун, тамам куьгьне хьун, иски хьун, кукӀвар хьун (мес. диван); б) пер. зар. шалта хьиз хьун, гзаф галатун, кӀвалахдай гьал аламукь тавун; mitilini bayıra atmaq зар. шалта-шулту хкадарун, чукурун, кӀвалахдилай акъудун.