MÖVCİB
сущ. устар. причина; mövcib olmaq быть причиной, служить поводом
ə. 1) nəticə, axır; 2) əmri, fərmanı və s. izah edən yazı. Mövcibi-məlal qəm-qüssəyə səbəb olan
Полностью »is. [ər.] klas. Səbəb, bais. □ Mövcib olmaq – səbəb olmaq, bais olmaq. Cahil oğlanların qız toyuna dürtülməsi yetişmiş qızlar tərəfindən … etiraza möv
Полностью »