MÜRTƏCE

sif. [ ər. ] İrticanın xeyrinə iş görən, yenilik və tərəqqi uğrunda mübarizədə köhnəlik və vaxtı keçmiş şeyləri müdafiə edən, ictimai və mədəni tərəqqinin əleyhinə gedən; irticaçı. Mürtəce ədəbiyyat. Mürtəce siyasət. Mürtəce partiya.
– “ŞərqRus” həm inqilabi mübarizənin qızışdığı, həm də mürtəce hakim təbəqələrin təzyiqinin artdığı bir zamanda çap edilirdi. M.İbrahimov.

Синонимы

  • MÜRTƏCE irticaçı
  • MÜRTƏCE MÜRTƏCE Bu çayın o tayında azadlıqdan yox əsər; Qan-qan deyir dollara satılmış mürtəcelər (S.Rüstəm); İRTİCAÇI Lakin bu təşəbbüsümüz də irticaçı ziyal

Антонимы

  • MÜRTƏCE MÜRTƏCE – QABAQCIL Mənim fikrimcə, qorxu son dərəcə də mürtəce bir hissdir (M.Hüseyn); Çar hökuməti qabaqcıl fikirli adamları nəzarətsiz qoymurdu

Этимология

  • MÜRTƏCE Ərəbcə irtica sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
MÜRŞİDLİK
MÜRTƏCELİK

Значение слова в других словарях