MƏHCUB

[ər.] прил. клас. регъуь хьайи (жедай), регъуьвал ийидай, регъуь; məhcub etmək регъуь авун; məhcub olmaq регъуь хьун, хажалат чӀугун.
MƏHBUSLUQ
MƏHCUBLUQ

Значение слова в других словарях