MƏHCUB
\[ər.\] прил. клас. регъуь хьайи (жедай), регъуьвал ийидай, регъуь; məhcub etmək регъуь авун; məhcub olmaq регъуь хьун, хажалат чӀугун.
sif. [ər.] klas. Utanmış, utanan, utancaq. [Günəş] məhcub və tutqun bir halda yatağına çəkildi. A.Şaiq
Tam oxu »