MƏNAFE

is. [ ər. “mənfəət” söz. cəmi]
1. Mənfəət, fayda, nəf, xeyir.
Mənim dediyim budur ki, pul qazanmaqda sairlərinin mənafeyinə əl uzatmayasan. Ü.Hacıbəyov.

2. Bir kəsin, bir şeyin rifahını təşkil edən, onun xeyrinə olan, ehtiyac və tələblərinə xidmət edən şey. Sinfi mənafe. Şəxsi mənafeyi cəmiyyətin mənafeyi ilə uzlaşdırmaq.

Синонимы

  • MƏNAFE fayda — gəlir — xeyir — qazanc — sərfə — mənfəət

Этимология

  • MƏNAFE Ərəbcə nəf (qazanc, fayda)və mənfəət sözləri ilə qohumdur, mənası “fayda”dır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
MƏNACA
MƏNALANDIRMA

Значение слова в других словарях

вы́мереть забулды́га изви́лина коти́ться лопа́рский опресня́ть по-компози́торски укрепля́ть владе́лица ки́тч полуопусти́ть сабота́жничать ца́рственный дразнить раса треф dagoba municipia ravening unruled корчеватель поковка поштопать светлоглазый устрица