MƏNHUS
\[ər.\] прил. татугай, бедбахт, няс; // усал, пис, алчах.
sif. malheureu//x, - se, malencontreu//x, - se ; néfaste, funeste ; ~ gün jour néfaste
Tam oxu »Ərəbcə nəhs (bizdə nəs kimi işlədilir) sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »прил. устар. 1. злополучный, злосчастный. Mənhus gün злополучный день 2. подлый, гнусный. Mənhus qanun гнусный закон
Tam oxu »sif. [ər.] Uğursuz, bədbəxt, nəhs. [Mahmud] bir də əllərini qovzadı, istədi keçmişki həyatından o mənhus dəqiqələri qoparıb atsın
Tam oxu »