MƏRSİYƏ

\[ər.\] сущ. мерсия (кьенвай са касдин хъсан жигьетар тарифдай, гзафни-гзаф ясдин межлисра кӀелдай шиирдин са жуьре).
MƏRSİN
MƏRSİYƏXAN
OBASTAN VİKİ
Mərsiyə
Mərsiyə — ərəbcə matəm şeiri deməkdir. Qəsidənin klassik ədəbiyyatında geniş yayılmış bu növündə daha çox görkəmli şəxsiyyətlərin - müqəddəslərin, hökmdarların, qəhrəmanların, sənətkarların ölümündən doğan qəm, kədər hisləri əks olunur. Orta çağdan başlayan Azərbaycan əruz şerində İslama, məxsusən Həzrəti İmam Hüseynə (ə) olan sonsuz sevginin, məhəbbətin nəticəsindən əmələ gələn mərsiyə janrı geniş miqyasda formalaşmağa başladı. Bu baxımdan o dövrün imanlı şairləri əsasən mərsiyə yazmağa üstünlük verirdilər. Bu cərəyan Əruz şairləri arasında o dərəcədə olmasa da, bu gün də var.

Digər lüğətlərdə

белору́ска бе́рест восхити́тельный мертворождённый мироощуще́ние настру́гиваться отва́житься переучи́ться снегопогру́зчик соломотря́с то́ржище безна́лом изваля́ться карау́л! лакто́за пофилосо́фствовать прини́кнуть са́йровый поручь iconograph leftmost odds and ends акмеизм вздрагивать рисовальный