MƏŞRİQ
[ər.] сущ. рагъэкъечӀдай пад, атра (пад).
is. [ər.] Günəşin doğduğu tərəf, şərq (məğrib əksi). // Günbatana (qərbə) müqabil olan tərəf. Yusif Sərracın dükanı şah məscidinin meydanının məşriq s
Полностью »сущ. устар. восток. Məşriqdən məğribə с востока на запад, məşriq səmtində на восточной стороне чего
Полностью »