NAZİKCƏ
прил. 1. гзаф шуькӀуь, лап шуькӀуь, акьалтӀай шуькӀуь (мес. тӀвал); 2. пер. хъуьтуьл къилихдин, рикӀ михьи, гьассас.
прил. 1. тоненький (очень тонкий, слишком тонкий). Nazikcə çubuq тоненькая палочка 2. перен. тонкий, деликатный, учтивый
Tam oxu »sif. 1. Çox nazik, olduqca nazik. Nazikcə çubuq. 2. məc. Çox incə, incəqəlbli, həssas, riqqətli. Mürsəl öz dostu haqqında söhbətə ara vermədi: – Ana,
Tam oxu »