NAĞILÇI

сущ. 1. махбан (гзаф махар чидай, махар ахъайиз алакьдай кас, махарин устӀар); 2. гзаф рахадай, барбияр ядай, чене гъуьргъуь, къаркъар, лагълагъчи; вичелай тапарар туькӀуьрдай кас.
NAĞILBAZLIQ
NAĞILÇILIQ

Значение слова в других словарях