NÜFUS

is. [ ər. “nəfs” söz. cəmi]
1. Əhali, camaat.
[İskəndərzadə:] …Bu arvad və uşaqlarına nüfus hesabı ilə nə qədər yer düşürsə, müəyyən edib versinlər. Ə.Haqverdiyev.

2. dan. Çirkin, bədheybət, kifir adam. Nüfusun biridir.

Этимология

  • NÜFUS Ərəbcə nəfs sözü ilə qohumdur, onun cəm formasıdır. “Əhali”, “adam” anlamlarını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov
NÜDRƏTƏN
NÜFUZ

Значение слова в других словарях