I
прил.
1. обессиленный (лишившийся сил)
2. бездыханный (лишённый признаков жизни); мёртвый. Nəfəssiz bədən (cəsəd) бездыханное тело
3. пустынный, без признаков какой-л. жизни, движения
II
нареч.
1. обессиленно
2. бездыханно
прил., нареч. нефессуз (1. гьалдай аватнавай, ччан аламачир; 2. пер. нефес авачиз, кас авачиз, инсан авачиз)
Tam oxu »sif. və zərf 1. Haldan düşmüş, cansız. Nəfəssiz düşüb qaldı. – Dinlədilər yolu bir az nəfəssiz; Qaldılar bir qədər səmirsiz, səssiz
Tam oxu »