OVÇULUQ
охота, промысел охотника
сущ. 1. гъуьрчехъанвал; гъуьрчехъандин кӀвалах, пеше; 2. майишатдин, гъуьрчен гьайванар, гзафни гзаф багьа хам алай гьайванар гъуьрч авуналди машгъул
Tam oxu »OVÇULUQ Bu isə uşaqda ovçuluq həvəsini artırardı (S.S.Axundov); SƏYYADLIQ, ŞİKARÇILIQ
Tam oxu »I сущ. 1. охота, занятие охотника. Ovçuluq ilə məşğul olmaq заниматься охотой 2. охотничий промысел (добывание птицы, зверя и т
Tam oxu »Quruda və suda təbii sərbəstlik və yarımsərbəst şəraitində daimi, müvəqqəti və köçəri yaşayan, habelə təsərrüfat subyektləri tərəfindən yetişdirilib o
Tam oxu »is. 1. Ovçunun işi, peşəsi, məşğuliyyəti. [Şəmsi bəy:] Piri baba, bunlar mənim ovçuluğumu lağa qoyub güldü, fəqət öz qüsurlarını açmaq istəmirlər
Tam oxu »