OXUMUŞ
прич. кӀелай, савадлу (мес. руш); // гзаф кӀелай, гьар са куьникай малумат авай, гегьенш дуьньякьатӀунар авай, билиглу.
f.sif. Təhsil almış, məktəb qurtarmış; təhsilli, savadlı. Oxumuş qız. – [Kətxuda] bilirdi ki, İnmirə camaatının şəhərdə yaxşı iş bilən, oxumuş adamlar
Полностью »прил. образованный: 1. получивший широкое образование, начитанный, эрудированный. Oxumuş adam образованный человек 2
Полностью »sif. éduqué, -e ; instruit, -e, cultivé, -e ; lu, -e ; ~ adam personne f instruite (cultivée)
Полностью »OXUMUŞ – AVAM Sən oxumuş bir oğlan, avam hacılara belə yaraşmayan sözlər danışırsınız (C.Cabbarlı)
Полностью »