POZUQ
прил. 1. чӀур хьайи; чӀурнавай, чӀулаварнавай (мес. кхьенвай затӀунин са чка); 2. чӀуру; дуьзгуьн тушир, гафарай кьацӀар акъуднавай, дуьз рахазвачир (мес. чӀал).
прил. 1. стёртый 2. вычеркнутый, зачёркнутый 3. перен. развратный, распущенный, распутный. Pozuq adam развратный человек 4
Tam oxu »sif. 1. Pozulmuş, silinmiş, qaralanmış. Sətirdə pozuq yeri oxumaq olmur. 2. Bərbad, düzgün olmayan, təhrif edilmiş, düzgün tələffüz edilməyən
Tam oxu »1. вымаранный, вычеркнутый, стертый; 2. блудливый, распущенный; 3. беспутник, распущенный;
Tam oxu »