1. Ağac və kolların dibindən göyərən zoğ(lar), bic(lər). Ağacın pöhrələrini qırmaq.
– İllərdən bəri suyun lilləndiyi bu adalarda balaca pöhrələr əmələ gəlmiş, getgedə qalınlaşıb meşəyə dönmüşdü.
2. Cavan budaq, qol.
// Cavan ağac, fidan.
Bağban təzə basdırdığı; Bir pöhrəyə dayaq vurur…