1. Kütləsi köndələn vəziyyətdə çox yer tutan, yoğun (nazik müqabili). Qalın kitab. Qalın divar. Qalın döşək. Qalın gön.
2. Bir-birinə çox yaxın ağaclardan, kollardan ibarət olan; sıx.
// Kəsif, qəliz, qeyri-şəffaf.
3. məc. dan. Kobud, qaba.
1 I прил. 1. толстый. Qalın buz толстый лёд, qalın qar qatı толстый слой снега, qalın divar толстая стена, qalın dodaqlar толстые губы, qalın dəftər т
Полностью »1. толстый, плотный, густой, частый; 2. дремучий (о лесе); 3. грубый; 4. грамм. твердый (о гласных, согласных);
Полностью »I. s. 1. thick, dense; ~ kitab a thick book; ~ ot thick grass; ~ taxta a thick board; ~ meşə thick / dense forest; ~ bulud thick / dense clouds; ~ dum
Полностью »прил. 1. къалин, яцӀу (мес. кьул, улуб, цал, ттар); 2. сад-сада акӀай, сигъ, къалин (мес. ттам, валар); 3
Полностью »(Cəbrayıl, Qarakilsə, Naxçıvan, İrəvan, Zəngilan, Zərdab) sacda bişirilən çörək. – Nənə, çörək pişirəndə mə: qalın sal (Cəbrayıl)
Полностью »1. QALIN (müxtəlif mənalarda) Səbrinin qalın dodaqlarına nisbətən çox yaraşıqlı görünən inci dişləri yenə parıldayırdı (M
Полностью »sif. 1) épais, -se, dur, -e, serré, -e ; ~bağırsaq gros intestin m ; ~ meşə bois m épais, forêt f dense ; ~ dodaqlar des lèvres fortes ; 2) dilç
Полностью »Qalaq sözü ilə kökdaşdır. Qədim etimon “qal”dır. Sər-in qəlibi üzrə əmələ gəlib. Antonimi yuxa sözüdür (naziklə yoğun antonimdir, qalın yox)
Полностью »QALIN I sif. Sıx. Saman və ot tayaları, qalın kol-kos, yaşıl ağaclar islandıqca havanı xoş bir ətirlə doldururdu (M
Полностью »QALIN – İNCƏ Qalın dodaqları gömgöy kəsilir; Canından istilik uçub əskilir (S.Vurğun); Gözəllərin gərək incə belləri; Qənddən, nabatdan şirin dilləri
Полностью »Toyun başlandığı gün oğlan tərəfindən qız tərəfinə göndərilən hədiyyələr. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Полностью »Çörəyin bir növünün adıdır. “Qalın” sözü mənşəcə sifətdən düzəlmiş isimdir. Bu söz Cəbrayıl və Zərdab şivələrində 2 mənada işlənir: 1) çörəyin bir növ
Полностью »