QALİBA

ara söz [ ər. ] kit. köhn.
1. Çox ehtimal ki, yəqin ki, zənnimcə, mənə görə.
Demirəm mən sənə şair deyilsən, var şerin; Vəzni var, qafiyə var, qaliba yox can, Yusif! S.Ə.Şirvani.

2. bax qalibən.
Ümum camaatında qaliba mütəəssib və avamlığını da mülahizə edəndə tamam məyusluq və naümidlik üz verirdi. C.Məmmədquluzadə.

QALİB
QALİBANƏ

Значение слова в других словарях

взму́чиваться завинти́ть моро́чить наду́мываться обжина́ть просчи́тываться ско́пщина ужо́тко финики́янка мушмула́ обслюни́ть ополосну́ться опра́шиваться разветвле́ние садомазохи́стский blowse nuclear debris falx hide-and-go-seek inflate mousekin race-card substantial теизм футболист