QALİBA

ara söz [ ər. ] kit. köhn.
1. Çox ehtimal ki, yəqin ki, zənnimcə, mənə görə.
Demirəm mən sənə şair deyilsən, var şerin; Vəzni var, qafiyə var, qaliba yox can, Yusif! S.Ə.Şirvani.

2. bax qalibən.
Ümum camaatında qaliba mütəəssib və avamlığını da mülahizə edəndə tamam məyusluq və naümidlik üz verirdi. C.Məmmədquluzadə.

QALİB
QALİBANƏ

Digər lüğətlərdə

архаи́чный истяза́тельский перебежа́ть самоцве́т хроника́льность вечная па́мять наба́тный обмебли́ровать прови́дческий революционизи́ровать суса́ль схи́мнический терпе́ть атеист хураган цуг buss fast-talk gosling transit гостиный киста радиобиология розовато-белый узаконять