QANACAQLI
прил. къанажагъ авай; фагьум авай, кьатӀун авай, кьатӀудай, гъавурда гьатдай; къанажагълу, марифатлу, эдеблу.
sif. Qanacağı olan, mərifətli, şüurlu, düşüncəli, anlaqlı; ədəbli, nəzakətli. Qanacaqlı adam. Qanacaqlı uşaq
Tam oxu »прил. 1. разг. сознательный. Qanacaqlı adam сознательный человек 2. вежливый, учтивый, воспитанный
Tam oxu »QANACAQLI [Haşım:] Tətil komitəsi səni qanacaqlı bir fəhlə hesab elədiyinə görə bu cür böyük bir işi də sənə tapşırıb (M
Tam oxu »QANACAQLI – HƏYASIZ Mirzə Qulam qanacaqlı adama oxşayırdı (Mir Cəlal); Bu həyasız oğlunu gətir qulluğuna! (A
Tam oxu »