QANACAQLI

sif. Qanacağı olan, mərifətli, şüurlu, düşüncəli, anlaqlı; ədəbli, nəzakətli. Qanacaqlı adam. Qanacaqlı uşaq.
– Bir də, dedim, Mirzə Qulam qanacaqlı adama oxşayır. Mir Cəlal.
Kərim kəndin hünərli, yetkin bir gənci, mahir bir ovçusu, qanacaqlı bir xeyir-şər adamı olurdu. S.Rəhimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QANACAQLI QANACAQLI [Haşım:] Tətil komitəsi səni qanacaqlı bir fəhlə hesab elədiyinə görə bu cür böyük bir işi də sənə tapşırıb (M
  • QANACAQLI mərifətli — düşüncəli — anlaqlı — ədəbli — nəzakətli

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • QANACAQLI QANACAQLI – HƏYASIZ Mirzə Qulam qanacaqlı adama oxşayırdı (Mir Cəlal); Bu həyasız oğlunu gətir qulluğuna! (A
QANACAQ
QANACAQLILIQ

Digər lüğətlərdə

акмеи́зм долгово́й излуче́ние кана́льски начерта́тельный невхо́жий поло́м фи́шка декомпрессио́нный диспе́тчерская и́род одолжа́ть отстра́чивание прита́иванье лакала маститый ракета слимонить administered price angostura forewoman narcotism pre-examination жалобный полиэтилен