– Zülmət yenə qaplamış cahanı; Yox nuri-həyatdan əlamət.
Buludlar bir-birinin üzərinə yığılmış, ortalığı dərin bir zülmət qaplamışdı.
Təntənəli bir sükut qaplamışdı otağı.
QAPLAMAQ
f. Hər tərəfini əhatə etmək, bürümək, çulğamaq, örtmək, basmaq, tutmaq. Duman ətrafı qapladı.