QARAGÜN(LÜ)
прил. бедбахт, язух, тӀува, кьил баладик квай; азиятдик квай, югъ авачир, яшайиш (дуланажагъ) пис тир, пис йикъа авай.
QARAGÜNLÜ – AĞGÜNLÜ Hər yerdə qaragünlü xətadan uzaq olmaz (Q.Zakir); Ağgünlü olmuş məni bu yaşımda gör gətirib haralara çıxarırsan (Çəmənzəminli)
Tam oxu »sif. Bədbəxt, başıbəlalı, yazıq; həyatı, güzəranı çox ağır keçən. [Səkinə xanım:] Sənin adına və abrına zərər yetişməsin deyən, mən gərək ömrüm olduqc
Tam oxu »