QARAQIŞQIRIQ

is. Səs-küy, çığır-bağır; heç bir ciddi səbəb olmadan qaldırılan hayküy, qışqırıq.
Birisi qəflətən gəlib … [Səlimi] tərpətdikdə, o qaraqışqırıq qoparır, qapıdan yapışıb buraxmırdı. S.Rəhimov.
[Qaraçı] səhər qaraqışqırıq salır ki, gecə uşaq anasının altında qalıb boğulub. H.Sarabski.

Синонимы

  • QARAQIŞQIRIQ səs-küy — çığır-bağır
  • QARAQIŞQIRIQ qaraqışqırıq bax səs-küy
QARAQINIQ
QARAQIŞQIRIQÇI

Значение слова в других словарях