QARAQIŞQIRIQÇI
сущ., прил. гьарай-эвердай, ван-гьарай кутадай, са себебни авачиз гьарайиз вердиш кьунвай (кас).
I. i. 1. brawler, shouter; (uşaq) squaller; 2. panic-monger, scaremonger, alarmist II. s. noisy, loud; panickly; ~ adam a noisy person
Tam oxu »I сущ. 1. крикун, крикунья 2. паникёр, паникёрша II прил. крикливый, шумливый. Qaraqışqırıqçı izdiham крикливая толпа, qaraqışqırıqçı uşaqlar шумливые
Tam oxu »sif. və is. Səs-küy salan, çığır-bağır edən, heç bir ciddi səbəb olmadan və qarasına qışqırıq qoparmağı adət etmiş (adam)
Tam oxu »