QARAQIŞQIRIQÇI

sif.is. Səs-küy salan, çığır-bağır edən, heç bir ciddi səbəb olmadan və qarasına qışqırıq qoparmağı adət etmiş (adam).

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QARAQIŞQIRIQÇI hay-küyçü — çığır-bağırçı
QARAQIŞQIRIQ
QARAQIZDIRMA

Digər lüğətlərdə