QATLAMAQ

f.
1. Bükmək; ikiqat, üçqat və i.a. etmək. Paltarı qatlamaq. Kağızı qatlamaq. – Vaqifin cavabı xana xoş gəldi.
Məktubu qatlayıb qasidə verdilər. Çəmənzəminli.

// Qarmaq, qanırmaq, geri qaytarmaq. Qolu o qədər qüvvətlidir ki, qatlamaq olmur. Dizini qatlamaq.
// Açıq şeyi örtmək.
Ləbbeyk kitabı qatlayıb əlinə aldı. Mir Cəlal.

2. Parçanı bir bərabərdə qat-qat edib, hər qatını bir-birinin dalınca tikmək. Köynəyin yaxasını qatlamaq.
3. Əymək, bükmək. Boynunu qatlayıb çiyninə qoymaq.

Синонимы

  • QATLAMAQ büzmək
  • QATLAMAQ bükmək — əymək

Антонимы

  • QATLAMAQ QATLAMAQ – AÇMAQ Asya süfrənin ucunu qatladı (Mir Cəlal); Bir enlikürək, boy-buxunlu oğlan iclası açdı, danışdı (Mir Cəlal)
QATLAMA
QATLANACAQ

Значение слова в других словарях