QOLAZLAMAQ
глаг. диал. nəyi бросать, бросить, кидать, кинуть что изо всей силы, швырять, швырнуть
f. to fling* (d.), to hurl (d.); daşı ~ to throw* / to hurl stones (at); O, pəncərəyə bir kərpic qolazladı He hurled a brick at the window
Tam oxu »f. Bir şeyi, qolunun gücü çatdığı qədər uzağa tullamaq, atmaq, tolazlamaq. Nainsaf … elə həna göndərib ki, heç zada dəyməz, lap çölə qolazlamalıdır
Tam oxu »