QURDLU

sif.
1. Qurd düşmüş, qurd dəymiş. Qurdlu alma. Qurdlu pendir.
2. məc. Kinli, qəlbiqara, paxıl. Qaragünün dərdi böyük idi.
Onun gözü ac, ürəyi qurdlu idi. M.Rzaquluzadə.

Синонимы

  • QURDLU qurdlu bax paxıl
  • QURDLU kinli — qəlbiqara — paxıl

Антонимы

  • QURDLU QURDLU – SAF Salman dayı, bu cür, qurdlu qaysılar da sizindir? (A.Şaiq); Bu alma safdır. QURDLU – TƏMİZ Onun gözü ac, ürəyi qurdlu idi (M
QURDLATMAQ
QURDLUQ

Значение слова в других словарях